Patrol

Mijn verwachtingen voor het bezoek van Patrol zijn hooggespannen. Met een aantal leden van het eerdergenoemde Les Lullies in de formatie krijgen we weer veel te catchy melodieën voorgeschoteld (zeg voor het gemak de zoete laag glazuur van een tompouce), zeer opzichtig verstopt onder een bult gitaren (vooruit, een dikke toef room), verpakt in compacte liedjes die gelaagder zijn dan je op het eerste gehoor denkt (net als een croissant als het ware). Het soort muziek dat als zoetje broodjes je oren in vliegt en na twee keer luisteren fonetisch uit je mond. | Ralf