The Act of Killing

Voor mijn afscheidsfilm heb ik ons boekingsteam vier vrolijke films gegeven en een verdomd goede documentaire die zelfs Charles Manson z'n broek doet onderpoepen van angst. Zet je maar schrap voor een ervaring! Met 'The Act of Killing' sluit regisseur Joshua Oppenheimer zijn 14 jaar durende poging af om een film te maken over de massamoorden in Indonesië in het midden van de jaren 60. Waar hij aanvankelijk een film wilde maken over de overlevenden, werd hij keer op keer gehinderd door mensen die hoger in de pikorde stonden. In de resulterende film vertellen twee van de meest onwaarschijnlijke hoofdrolspelers van de cinema, Anwar Congo en Herman Koto, het verhaal van hun bijdrage aan de zuivering door de moorden na te spelen via een verscheidenheid aan filmgenres van hun gading, variërend van Westerns en Horrors tot volwaardige Musical met een waterval als decor. Het resultaat van deze aanpak is een 'making of'-documentaire die de voortgang van Anwar en Herman door de jaren heen volgt bij het maken van hun gewenste film. De film zit vol schoonheid, de Bahasa-taal, overpeinzingen over de ziel, de buitensporige overvloed van de Indonesische cultuur. Maar meer nog is de film een opzienbarend menselijk portret van banaal kwaad, een cultuur van straffeloosheid en de vermoeiende behoefte aan hypocrisie bij individuen die gekweld worden door een diep zwart gat dat op hun ziel drukt. Het is simpelweg de beste documentaire ooit gemaakt. Als je meer wilt weten over de overlevenden, kijk dan ook naar 'The Sound of Silence', dat twee jaar later werd uitgebracht. -Date