Straatfotografie

Straatfotografie. Dat moet wel een van de oudste vormen van fotografie zijn. De eerste foto met mensen erop stamt al uit 1838. We zien een Parijse boulevard, geen mens op straat. Op twee vage figuren na. Dat die menselijke gestalten herkenbaar zijn, is omdat ze toevallig net tijdens de minutenlange opname een poosje min of meer stil stonden: een schoenpoetser en zijn klant. Alle anderen zijn door hun beweging en de lange belichtingstijd onzichtbaar geworden. Als dat geen straatfotografie is…
Nu is straatfotografie een genre op zich, waarin de fotograaf – of fotografe – een verhaal vertelt over mensen op straat, die vaak niet weten dat ze gefotografeerd werden. Waarom zou iemand aan straatfotografie willen doen? Waarom zou een fotograaf urenlang door de stad willen dwalen om foto’s te maken van dingen die iedereen toch al ziet?