Route 39: Heksentoer Sellingen

De route start langs de Ruiten Aa en al snel passeert u de ‘Wijvebrug’ (punt 4). In een duister verleden stond hier een ’akelig wijf’ dat nietsvermoedende passanten in het water duwde. Het wijf is nooit meer gezien, maar wie u hier nog wel tegen kunt komen zijn de witte wieven. Ook die gedragen zich akelig en worden hier regelmatig gezien. Dus wees op uw hoede. 

De legende begint met; ‘Heel, heel lang geleden, toen in Westerwolde alles nog moeras, veen en weide was…’. Er is door de jaren heen veel veranderd in dit gebied, moeras en weide zult u tijdens deze wandeling niet tegenkomen. Het veen is inmiddels afgegraven waardoor er vennen zijn ontstaan. Na het verlaten van de Ruiten Aa zult u, wandelend over een authentiek dijkje, één daarvan aan uw rechterhand passeren. Daarna komt u uit op het grootste heideveld van de provincie Groningen.

Als u de Beetserweg bent overgestoken loopt u richting ‘De Ruiters Dennen’ (punt 10-11). Deze dennen tussen de Lageweg en de Dennenweg waren privé-eigendom van meester De Ruiter, hoofdonderwijzer in Sellingen. Later zijn deze overgedragen aan Staatsbosbeheer.

Vanaf punt 14 wandelt u over een stukje van het kabouterpad. Grote kans dat u her en der een kabouter zult tegenkomen. Wees niet bevreesd, de kabouters zijn net zo vriendelijk als Heksje Hasje en goed met haar bevriend. Heksen en kabouters gaan heel goed samen.

Bij punt 15 passeert u de wallen van het bostheatertje dat in vroeger tijden bij het voormalige jeugdkamp (in de volksmond “boefjeskamp geheten) hoorde. Aan de achterzijde zijn de contouren nog zichtbaar van het voetbal- en speelveld dat ook bij  het complex hoorde en waar door de bewoners van het kamp en de dorpsjeugd werd gevoetbald. Het jeugdkamp heeft bestaan van 1945 tot 1974. Het was gevestigd aan de overkant van het theater. De voormalige directeurswoning is het enige dat van het complex in het bos is overgebleven en wordt nog steeds bewoond.  Het theatertje werd gebruikt voor de rekenles van meester Panneman. Het theater is als zodanig echter nooit in gebruik genomen omdat korte tijd na voltooiing hiervan het jeugdkamp is gesloten en afgebroken.

In latere jaren werden hier regelmatig kampvuurtjes georganiseerd.

De alom bekende kampvuurtjes van Heksje Hasje worden hier niet meer gestookt, het wordt te gevaarlijk. Rondom het theatertje zijn de bomen opgerukt en ook de wallen zelf zijn inmiddels begroeid. Wel stijgt er zo af en toe rook op bij het volgende vennetje dat u ziet, wanneer Hasje haar sokjes komt wassen en drogen en ze zich wil opwarmen tijdens haar bezoekjes in Westerwolde.

Via het ‘egelnest’ komt u weer terug bij het beginpunt.