Fietsroute naar de Groningse polders
De natuur is overal
De Martinitoren zwaait je uit als je stad verlaat. Met de zon in je gezicht fiets je even later door het knusse Helpman. Op het moment dat je vervolgens over de Hondsrug de omgeving van Haren binnenrijdt, zijn de eerste glooiende weilanden aan je linkerhand te zien. Een fijn voorproefje van wat in het vooruitzicht ligt. Hoe verder je de stad achter je laat, hoe groener het wordt. Van Glimmen tot aan Zuidlaren: de natuur is overal. Op de fiets zie je een hoop, maar stap ook eens een keertje af. Neem de tijd. Kijk om je heen en geniet van de Groninger graslanden, de bosrijke omgeving en de vele vogels die fluiten.
Welkom in het ommeland
Met de kerk van Zuidlaren in je kielzog ga je de langgerekte Hunzeweg op. Even verderop bemest een boer zijn akker met zijn ouderwetse tractor. Een paar kilometer lang word je omgeven door weilanden. Je bent nu echt in het ommeland. Als je even later de dorpskern van Kropswolde in zicht krijgt, sla je linksaf. Richting de polder. De landschappen wisselen elkaar in rap tempo af. Inmiddels fiets je door het bos en tref je de vogelkijkhut, gelegen aan het toepasselijke Polderpad. Loop het trapje op en kijk uit over de Kropswolderbuitenpolder. Hier wil je meer van zien.
Natte natuur, droge voeten
Je stapt weer op je fiets en trapt een klein stukje verder door de pracht van de polder. Natte natuur, maar droge voeten. Er is ruimte, er is leegte. Dit vertaalt zich naar je gemoedstoestand. Je voelt je vrij, er komt rust in je hoofd. De zon schittert in het water en de vele imposante Schotse Hooglanders grazen in het gras. Je kunt ze bijna aaien, zo dichtbij staan ze. Maar ze doen je niks. Ze kijken je hoogstens een beetje verbaasd aan. Hun manier van verwelkomen. Op de achtergrond hoor je het heldere geluid van de fuut en andere watervogels.
Het einde van de polder is in zicht
Van de Kropswolerbuitenpolder fiets je zo de Westerbroekstermaderpolder in. Lange namen, maar beide polders zijn even mooi. Verderop zie je de wieken van de Koetze Tibbe rustig draaien in de wind. De zon schijnt langs de molen en door de bomen. Het einde van de polder is in zicht. Maar voordat je straks weer naar Haren rijdt, kijk nog even naar links. Samen met de Schotse Hooglanders geniet je van de rijke kleuren van de lentelucht. Het schouwspel van de ondergaande zon is hier in de natuur zoveel rijker dan in de stad.
