Vliedorp

Vliedorp is nu niet meer dan wat oude grafzerken en een paar bomen, maar ooit was het een levendig dorp met een rijke geschiedenis. Het ontstond in de middeleeuwen en rond 1200 verrees er een stenen kerk, waarschijnlijk op de plek waar eerder een houten kerk stond. De naam Vliedorp, wat "vluchtplaats" betekent, klinkt als een plek waar je veilig zou moeten zijn, maar dat bleek niet altijd het geval.

In 1717 sloeg het noodlot toe tijdens de beruchte kerstvloed. 32 huizen werden verwoest en 48 mensen kwamen om, samen met een indrukwekkend aantal dieren: 142 koeien, 29 paarden, 16 varkens en 194 schapen. Toch ging het al eerder bergafwaarts met het dorp. In 1651 werd Vliedorp kerkelijk samengevoegd met Houwerzijl en in 1694 werd er het laatste huwelijk gesloten. Een jaar later werd de kerk gesloopt en de toren was toen al verhuisd naar Houwerzijl.

Na de kerstvloed verlieten de laatste bewoners het dorp. Tegen 1750 waren alle huizen weg, en zelfs de weem, een pastorieboerderij, werd na 1800 afgebroken. De begraafplaats bleef echter nog lange tijd in gebruik. Tot in de twintigste eeuw brachten rouwstoeten vanuit Houwerzijl over het water de overledenen naar de verlaten wierde.