La Voix Humaine FaceTime - Ekaterina Levental

Nooit eerder klonk liefdesverdriet zo hartverscheurend mooi als in La Voix Humaine, een aangrijpende monoloog van Jean Cocteau uit 1930, die in 1959 door Francis Poulenc werd bewerkt tot een korte, maar bloedmooie opera. Halina Reijn, die momenteel internationaal furore maakt met de film Babygirl, speelde jaren geleden een prachtige, prijswinnende versie. Ditmaal kruipt actrice en mezzosopraan Ekaterina Levental in de huid van de verlaten vrouw, terwijl pianist Yoram Ish-Hurwitz op prachtige wijze haar eenzame gevecht begeleidt.

In deze ultieme afscheidsmonoloog belt een vrouw – in deze enscenering van regisseur en vormgever Chris Koolmees een camgirl – met haar ex in een laatste poging de breuk tussen hen ongedaan te maken. Geleidelijk groeit bij haar het besef dat de man voorgoed voor een ander heeft gekozen. Via een videochat verzet zij zich wanhopig tegen het definitieve afscheid. Hij is zwak en liegt tegen haar, iets wat zij weet.

La Voix Humaine FaceTime combineert de tekst met fragmenten uit een andere eenakter van Cocteau: Le Bel Indifférent, in 1940 geschreven voor Édith Piaf. Frans gezongen met Nederlandse ondertiteling.

concept, regie en vormgeving: Chris Koolmees | muziek: Francis Poulenc | tekst: Jean Cocteau | spel en zang: Ekaterina Levental | piano: Yoram Ish-Hurwitz