Wierdedorp Ulrum
Ulrum ligt op een langgerekte kwelderwal, die de voormalige westelijke oever van de Hunzeboezem vormde. Het dorp is onderdeel van een snoer van wierden van gelijke ouderdom. Tegenwoordig ligt Ulrum in een open landouwgebied.
Ulrum is een zogenaamd ‘dubbel wierdedorp’ met goed herkenbare rechthoekige verkaveling. Beide wierden zijn fors (meer dan 5m boven NAP), al is van de oostelijke wierde een deel afgegraven. De wierden zijn inmiddels vrijwel aaneengegroeid. Een zadelknik herinnert nog aan de vroegere grens tussen een kerkelijk en wereldlijk machtscentrum.
De dubbelwierde Ulrum heeft een hoge archeologische waarde, zo bleek tijdens archeologisch onderzoek in 1995 ter hoogte van de vroegere Asingaborg. De geschiedenis van deze borg van de familie Asinga gaat terug tot voor 1400. De (toen nog) boerderij groeide uit tot een vorstelijke verblijf dat in 1809 werd gesloopt.
Bovenop de wierde en tot vlak onder het straat…
Ulrum is een zogenaamd ‘dubbel wierdedorp’ met goed herkenbare rechthoekige verkaveling. Beide wierden zijn fors (meer dan 5m boven NAP), al is van de oostelijke wierde een deel afgegraven. De wierden zijn inmiddels vrijwel aaneengegroeid. Een zadelknik herinnert nog aan de vroegere grens tussen een kerkelijk en wereldlijk machtscentrum.
De dubbelwierde Ulrum heeft een hoge archeologische waarde, zo bleek tijdens archeologisch onderzoek in 1995 ter hoogte van de vroegere Asingaborg. De geschiedenis van deze borg van de familie Asinga gaat terug tot voor 1400. De (toen nog) boerderij groeide uit tot een vorstelijke verblijf dat in 1809 werd gesloopt.
Bovenop de wierde en tot vlak onder het straatniveau zijn gave archeologische sporen aanwezig, zoals de resten van een boerderij uit de jaren 731-741. Omstreeks 600-650 woonde men hier nog op kwelderniveau, waardoor de wierde razendsnel in hoogte en breedte groeide. De ophoging stopte omstreeks 1200, toen de dijken veilig genoeg waren. Achter deze grootscheepse inrichting van kwelder en wierde moet een stevige organisatie hebben gezeten.
