Beeld Sicco Mansholt
Bij Blauwestad staat een levensgroot standbeeld van Sicco Mansholt (1908-1995), de ‘peetvader van het Europese landbouwbeleid’.
Neem alvast een kijkje
Hij staat wat verloren in een plantsoen in de Blauwestad, Sicco Mansholt. De Groninger boerenzoon Mansholt was na de Tweede Wereldoorlog één van de architecten van het nieuwe landbouwbeleid. Eerst als Minister van Landbouw in Den Haag, later als Eurocommissaris in Brussel. Hij voerde een beleid dat gericht was op: nooit weer honger in Europa en dat tegelijk economische zekerheid voor boer en burger moest geven. Bijvoorbeeld door het hanteren van een vaste graanprijs voor de boer. Dit leidde naast de positieve effecten ook tot enorme schaalvergroting, ruilerkaveling en daarmee ook een drastische verandering van het platteland. Boerenprotesten tegen het Europese beleid vonden ook toen plaats, maar destijds juist vóór kleinschaligheid en tégen te grote marktwerking, op 23 maart 1971 vond er in Brussel een massale demonstratie plaats van honderdduizend boeren tegen het gemeenschappelijk landbouwbeleid van Mansholt en anderen.
Man…
Hij staat wat verloren in een plantsoen in de Blauwestad, Sicco Mansholt. De Groninger boerenzoon Mansholt was na de Tweede Wereldoorlog één van de architecten van het nieuwe landbouwbeleid. Eerst als Minister van Landbouw in Den Haag, later als Eurocommissaris in Brussel. Hij voerde een beleid dat gericht was op: nooit weer honger in Europa en dat tegelijk economische zekerheid voor boer en burger moest geven. Bijvoorbeeld door het hanteren van een vaste graanprijs voor de boer. Dit leidde naast de positieve effecten ook tot enorme schaalvergroting, ruilerkaveling en daarmee ook een drastische verandering van het platteland. Boerenprotesten tegen het Europese beleid vonden ook toen plaats, maar destijds juist vóór kleinschaligheid en tégen te grote marktwerking, op 23 maart 1971 vond er in Brussel een massale demonstratie plaats van honderdduizend boeren tegen het gemeenschappelijk landbouwbeleid van Mansholt en anderen.
Mansholt zag later met gemengde gevoelens terug op zijn eigen beleid, door inzichten uit de milieubeweging en de boerengemeenschap zag hij dat schaalvergroting en ruilverkaveling niet alleen winst maar ook veel verlies opleverde voor het boerenland.
