Noordoostelijke polders
Daar waar vroeger de Dollard stroomde
Een groot deel van Groningen was vroeger water of overstroomde zo vaak dat de Groningers er niet veel mee konden. De oplossing: handen uit de mouwen, droogleggen en omringen met dijken. In de noordoostelijke polders van Groningen ervaar je de uitgestrekte horizon van dit platte platteland.
Geen dijk, geen land, geen leven
Een van de polders waar de ruimte eindeloos lijkt is de Carel Coenraadpolder. De grond van dezeĀ polder is bijzonder vruchtbaar; geen wonder dat de Groningers het land van de Dollard wilden veroveren. Halverwege de dijk staat dan ook een monument met de tekst: "Gain diek, gain laand, gain leev'n". Ben je op de fiets? Dan fiets je hier regelmatig langs kleine arbeidershuisjes en enorme herenboerderijen. Het verschil in welvaart was en is hier bijna tastbaar. Op de plaats van het Ambonezenbosje stonden lange tijd barakken met een bewogen geschiedenis. Om de zoveel jaar kregen ze een andere functie. Tegenwoordig is hier een Toeristisch Overstap Punt waar allerlei routes elkaar kruisen.
Graan en stilte
Ten zuiden en ten oosten van de Carel Coenraadpolder ligt de Reiderwoldepolder. Deze polder van ruim 1.500 hectare vormt een weids landschap waar geen einde aan lijkt te komen. Pas aan de horizon bespeur je enkele tekens van menselijk leven. Het graan groeit hier goed, maar de coupures in de slaperdijken verklappen dat niets hier voor honderd procent zeker is. Door deze gaten in de dijk liggen wegen, maar bij extreem hoog water gaan de luiken van deze coupures voor de zekerheid dicht.