Martinikerkhof

Het Martinikerkhof vormt een van de oudste delen van de stad Groningen. In de loop der eeuwen verrezen hier diverse gebouwen met een kerkelijke en bestuurlijke functie. Tot 1828 is het als kerkhof in gebruik geweest. Daarna mocht er wettelijk niet meer worden begraven binnen de stadsmuren. De oudst bekende graven op het (voormalige) kerkhof dateren uit de vijfde eeuw na Christus. Op het kerkhof stond tot 1627 de Sint-Walburgkerk vlak achter de Martinikerk en deze deed waarschijnlijk dienst als bisschoppelijke kapel. Op de plek van de waterput van de Sint-Walburgkerk staat sinds 1990 de stadsmarkering 'Het Tiende Teken' van Daniel Libeskind, geplaatst ter gelegenheid van het 950-jarig bestaan van de stad Groningen. Het Martinikerkhof is zelfs enige tijd in gebruik geweest als parkeerplaats, maar functioneert inmiddels weer als een groene, rustige plek in het hart van de binnenstad.

Bomen zijn belangrijk voor de natuur in de stad. Vooral de inheemse boomsoorten, zoals monumentale eiken, linden en kastanjes, dragen hele biotopen. Daarnaast dragen bomen bij aan de kwaliteit van de leefomgeving. Ze matigen de temperatuur door schaduw en beschutting en het verspreiden van waterdamp in de lucht. Bovendien zetten ze koolzuurgas om in zuurstof en vangen het stof op. Hoe ouder de boom, hoe groter de waarde voor zijn omgeving.