Route 14: Liefstinghsbroek Vlagtwedde

Vlagtwedde is het begin- en eindpunt van veel mooie wandelingen over essen, langs beekdalen en door bossen. Verharde fietspaden, schelpenpaden, maaipaden en onverharde wegen garanderen autoloosheid en dus weldadige rust. De Ruiten Aa kent hier een van de
meest natuurlijke trajecten.

De twee bossen die u op deze wandeling aandoet, het Metbroekbos bij Smeerling en het Liefstinghsbroek bij Weende, zijn twee restanten van de oerbossen van Westerwolde. Het zijn vochtige bossen met bijzondere planten en dieren en bomen van meer dan 200 jaar oud. Natuurmonumenten kreeg die bossen in handen door een
legaat van de heren Schönfeld en Zandstra, die deze gebieden in het begin van deze eeuw aankochten om ze te behoeden voor kaalkap.

Naast het Metbroekbos ligt het Eemboerveld (punt 6) waar Natuurmonumenten een kudde Lakenvelders (een oud Nederlands runderras) heeft ingeschaard. Door selectieve begrazing ontstaat op de hoger gelegen delen elzenbos en ontwikkelt zich een gevarieerd grasland met orchideeën en ratelaars op de lagere delen.

De Dikke Eikweg (punt 9) dankt zijn naam aan een reusachtige eik met een stamomtrek van ruim vier meter, die een aantal eeuwen lang in een boerentuin heeft gestaan.

Daarna wandelt u langs het Liefstinghsbroek (langs de Rondweg; bij punt 10) een van de meest complete vochtige loofbossen in Noord-Nederland. Om de fauna volledige rust te gunnen is het bos alleen onder begeleiding van medewerkers van Natuurmonumenten toegankelijk. De belangrijkste bedreigingen van het bos zijn de verzuring via de lucht en de verdroging door de diepe ontwatering van aangrenzende landbouwgronden.

Door het onder natuurbeheer brengen van een deel van het Ellersinghuizerveld zal het grondwater in het bos hoger kunnen blijven. Een deel van het natuurgebied wordt afgegraven, zodat er weer heide en schraal grasland ontstaat. Op het laagste punt wordt een deel van het ven in de oorspronkelijke staat (situatie anno 1850) teruggebracht. Hier kunnen planten als zonnedauw, pilvaren en fonteinkruid van profiteren. De houtwal wordt grotendeels verwijderd om de openheid van het gebied te versterken. Het aanplanten van bomen aan de rand van het Liefstinghsbroek zorgt voor een geleidelijke overgang naar het eeuwenoude oerbos. De houtwallen langs de hoger gelegen esgronden worden hersteld. Hierdoor ontstaat er een cultuurlandschap dat herinnert aan een landschap uit het begin van de 19e  eeuw.

Door verbindingszones aan te leggen wil Natuurmonumenten ervoor zorgen dat de dieren die van nature in dit gebied leven niet langer meer op geïsoleerde eilandjes leven, maar rond kunnen trekken van het ene gebied naar het andere. Zelfs herintroductie van de ringslang in dit gebied behoort tot de mogelijkheden.

Op- of aanmerkingen? Laat het weten via het contactformulier

Dit is een route van de Stichting Wandelen in Westerwolde, die wordt gesponsord door Drankenspeciaalzaak Bij Thijs.