Route 25: Spiekertocht Ter Apel

Klooster Ter Apel, een rijksmonument, is een uit de 15e eeuw daterend voormalig Kruisherenklooster. Het is het laatste klooster dat in Groningen werd gesticht, maar het enige van de 34 die de provincie in de Middeleeuwen heeft geteld, dat nog als klooster herkenbaar bewaard is gebleven. Het conventgebouw is in gebruik als museum voor klooster- en kerkgeschiedenis en religieuze kunst onder de naam Museum Klooster Ter Apel. De voormalige lekenkerk van het klooster doet dienst als hervormde kerk. Deze Boschkerk vormt de zuidvleugel van het klooster

De Kloosterspieker is een replica van een historische voorraadschuur uit 1650, gebouwd op originele zwerfkeien en afgewerkt met leem en riet. Oorspronkelijk diende de schuur als schaapskooi op de kloosterenclave. De naam “spieker” is een afgeleide vorm van het woord spica, dat is het Latijnse woord voor korenaar. Spicarium is Latijns voor de opslagplaats voor het koren, een voorraadschuur of graanzolder.

In de Spieker kunt u vrijblijvend rondkijken en de (digitale) presentatie over Ter Apel en Westerwolde bekijken. Zie voor verdere informatie https://www.kloosterterapel.nl

Het Kloosterbos werd in de 19de eeuw ontworpen en aangelegd als een Engels landschaps-park. Dat gebeurde in opdracht van de stad Groningen, eigenaar van het oude Kruisheren-klooster en de omringende gronden, inclusief vele boerderijen. Het stadsbestuur stuurde regelmatig regenten naar Ter Apel om die bezittingen te inspecteren. Het Hotel Boschhuis was het etablissement waar die regenten logeerden. Het park werd de plek waar ze zich al wandelend konden ontspannen. Het had goed begaanbare paden, enkele vijvers, enkele bruggetjes, en dus op veel plekken een goed uitzicht op het klooster. Het was een park waar de romantiek van af spatte. De Stad Groningen hield zijn bezittingen tot ver na de oorlog, maar droeg het wandelbos uiteindelijk over aan Staatsbosbeheer. In de periode erna verloor het bos wat van zijn karakter. Het werd wat wilder, ruiger, donkerder, de zichtlijnen naar het klooster vervaagden of verdwenen. Om het klooster en de directe omgeving, de Klooster-enclave, aantrekkelijker maken voor bezoekers, heeft SBB in 2021 op verzoek van het bestuur van Museum Klooster de zichtlijnen in het kloosterbos hersteld, waardoor vanaf het klooster de bosvijver weer te zien is en andersom. Ook zijn rond de vijver bomen verwijderd en vervangen door gras en planten, zoals stinzenplanten, de boshyacint en de winterakoniet. 

Op- of aanmerking op de route? Laat het weten via het contactformulier

Dit is een route van de Stichting Wandelen in Westerwolde. Sponsor van deze route is camping Moekesgat.