Ouderlijk huis Aletta Jacobs
In dit huis is Aletta Jacobs opgegroeid. Het huis ligt in die tijd aan het Winschoterdiep. Nu is er een galerie gevestigd.
Neem alvast een kijkje
In dit huis is Aletta Jacobs opgegroeid. Het huis ligt in die tijd aan het Winschoterdiep, de jonge ‘Letje’ zal hier menig stoere schippersvrouw voorbij hebben zien varen. Al van kleins af aan wilde Aletta dokter worden. Ze zei daar zelf over: ‘Van mijn zesde jaar af heb ik steeds met de meest mogelijke beslistheid verklaard, dat ik, net als Pa en Julius, dokter wou worden. Geen oogenblik is toen of later de gedachte bij mij opgekomen, dat dit voor een meisje moeilijk zou gaan. Hoe kon dat ook? Thuis werd immers tusschen jongens en meisjes geenerlei verschil gemaakt.‘
Het gezin Jacobs was Joods, al was het gezi…
In dit huis is Aletta Jacobs opgegroeid. Het huis ligt in die tijd aan het Winschoterdiep, de jonge ‘Letje’ zal hier menig stoere schippersvrouw voorbij hebben zien varen. Al van kleins af aan wilde Aletta dokter worden. Ze zei daar zelf over: ‘Van mijn zesde jaar af heb ik steeds met de meest mogelijke beslistheid verklaard, dat ik, net als Pa en Julius, dokter wou worden. Geen oogenblik is toen of later de gedachte bij mij opgekomen, dat dit voor een meisje moeilijk zou gaan. Hoe kon dat ook? Thuis werd immers tusschen jongens en meisjes geenerlei verschil gemaakt.‘
Het gezin Jacobs was Joods, al was het gezin niet steng gelovig. Aletta gaat naar een gewone dorpsschool in plaats van naar de Joodse school. In het gezin Jacobs werd de kinderen geleerd dat het goed is om nuttig bezig te zijn, om je eigen geld te verdienen en dat het belangrijk is om voldoende lichaamsbeweging te krijgen. Aletta hield van zwemmen, roeien, slootje springen en schaatsen. Maar ook van handwerken, ze maakte zelf kleding en hoedjes voor haar poppen.
Na de lagere school moest Aletta naar de ‘jongedamesschool’: om goede manieren en handwerken te leren. Ook leerde ze er Franse uitdrukkingen en enkele woordjes om indruk te maken tijdens conversaties. “Ik vond dit alles héél dwaas. Was het geen zonde met dergelijke beuzelarijen den tijd zoek te brengen? Ik vond dat ik er als het ware met den dag dommer werd!” zegt ze er zelf over. Breien vond ze het minst erg, geeft ze toe, want dat kon ze doen terwijl ze een boek las. Het is geen verrassing dat Aletta het hier maar kort volhield. Dat dit het eindpunt zou zijn bezorgde haar hoofdpijn, Aletta was er letterlijk ziek van. Zou ze dan nooit arts kunnen worden?
In de buurt
-
Rengers Verraad na het Gronings ontzet 1672
Rengers Verraad na het Gronings ontzet 1672
Erfgoed
